Maandag zijn we vertrokken uit San Juan del Sur. Met een lokale bus zijn we naar Rivas gereden. De bus nam een andere weg dan op de heenweg. Het was een grote hobbelige zandweg waar geen eind aan leek te komen. Ook leek de bus om de tweehonderd meter te stoppen. Na anderhalf uur waren we dan toch in Rivas. In Rivas zijn we overgestapt op de bus naar Peñas Blancas, de grensplaats met Costa Rica. De grensovergang was een grote chaos. Niemand wist waar je heen moest en wat je moest doen. Uiteindelijk hebben we het kantoortje gevonden waar we een uitreisstempel van Nicaragua konden halen. Met deze stempel op zak moesten we een kleine kilometer door niemandsland lopen om bij de grens van Costa Rica te komen. Hier werd verder niets aan ons gevraagd. We waren bijna in een bus gestapt die Costa Rica in zou reiden tot ik me bedacht dat we wellicht eerst een inreisstempel moesten halen. Na wat rondvragen zijn we in een kantoortje beland. Het enige wat de douane man vroeg is hoelang we wilde blijven. Dat was alles. Geen controle van bagage, geen formulieren, geen vliegticket laten zien, niet betalen; niks! Stempel in het paspoort en goede reis verder. Gelukkig hadden we die stempel wel want onderweg werden we twee keer gecontroleerd door de politie. Ze hebben hier last van illegale Nicaraguanen die naar Costa Rica willen komen omdat de levensstandaard en de zorg hier beter is. Uiteindelijk zijn we na een lange dag aangekomen in Liberia.

Liberia is een sfeerloos stadje naast Rincon de la Vieja National Parc. Hier is het goedkoper slapen dan in het park terwijl het park wel dichtbij is. We hebben een drie persoonskamer voor 20 US Dollar. Na het inchecken hebben we lekkere broodjes gehaald bij een bakkerij en een beetje rondgelopen. Ook heb ik gepind. 200 euro is 140.000 Collones. Dat lijkt echt veel en ik voelde me even rijk. Krijg je allemaal briefjes van 10.000 uit de automaat. Waren het maar euro's!

Dinsdag hebben we een dagtrip gemaakt naar Rincon de la Vieja National Parc. Met een jeep zijn we in een uur naar het park gereden. Die Jeep was ook wel nodig want het was een super hobbelige grindweg. In het park hebben we twee hikes gelopen. De eerste hike duurde vier uur en leidde naar een waterval diep in het regenwoud. Onderweg was de natuur echt super mooi. Het was een zware wandeling met veel stijgen en dalen, slechte paden en meerdere riviercrossings zonder bruggen (stenen springen en natte voeten). De afstand was maar 10 kilometer, maar door het ruige terrein zat er geen snelheid in. Bij de waterval aangekomen was het echt super mooi. Onderweg hadden we een paar andere toeristen ingehaald waardoor we even helemaal alleen bij de waterval waren (er waren sowieso heel weinig mensen in het park). Onderaan de waterval hebben we even gezwommen en een broodje gegeten. De waterval was zo hoog dat je er niet helemaal heen kon zwemmen omdat je door gebrek aan zuurstof en de stroming op een meter of twee afstand wel terug moest gaan. Echt bizar! Het heeft wel mooie foto's opgeleverd. Toen er even later een grote groep Franse toeristen aankwam (en een vrouw om haar moverende redenen in het Frans tegen ons begon te schelden (althans zo klonk het)) zijn we weer teruggegaan.

De twee hike was 3 kilometer en duurde door het ruige terrein ruim twee uur. Deze hike leidde langs fumaroles (gaten in de grond waar rook uitkomt), kokende modderpoelen, meren met kokend water en een andere waterval. Bij de kokende modderpoelen en de meren met kokend water stonk het echt ontzettend naar zwavel. Onderweg ging het snoei-, snoei-, maar dan ook echt snoeihard regenen. Ik vond het wel leuk; regen in het regenwoud

. Omdat het echt heel hard regende dacht ik slim te zijn door mijn t-shirt uit de doen en die in mijn rugtas te bewaren zodat deze droog zou blijven. Helaas regende het zo hard, en het duurde ongeveer een uur, dat alles, ook in mijn rugtas, helemaal doorweekt was. Er was letterlijk helemaal niks meer droog. Mijn telefoon doet het niet meer door het water en de Lonely Planet en mijn taalgids (beide onmisbaar!) zijn ook doorweekt. Maar het was wel leuk .

In het park hebben we veel beesten gezien. Salamanders, een soort pauw, een soort bever, veel apen, veel mooie vlinders en een hele mooie toekan met een enorme gele snavel! Helaas was de toekan te snel weg voor een foto, maar wat een mooie vogel! Rincon de la Vieja is zowel qua omgeving als qua beesten die er te zien zijn echt een super mooi park. Door de vele mudpoles en hottubs zie je als je hoog staat ook overal tussen de bomen rook opstijgen, wat een heel apart gezicht is.

Wijsheid komt met de regenbui, dus na zes uur hiken zijn we toch het stadje nog maar even ingegaan om poncho's te kopen. Dat was overigens nog een hele opgave want die dingen zijn hier vrijwel onbekend. Uiteindelijk is het gelukt, eenvoudig weg in de supermarkt!